Roer om dankzij diabetes-buddy

Diabetespatiënt Ben Köke (59) wilde graag zonder insuline door het leven, maar miste de motivatie om zijn leefstijl aan te passen. Totdat hij
door Club Diabetes werd gekoppeld aan buddy
Bert Wagenvoort (61) die zichzelf ex-diabetespatiënt kan noemen.

Bert Wagenvoort is een energieke, fitte zestiger zonder medische
kwalen, maar dat was weleens anders.

„Het begon dertien jaar geleden met één pilletje”, vertelt hij. „Maar diabetes type 2 komt nooit alleen; er kwam medicatie bij tegen hoge bloeddruk, te hoge cholesterol... In 2019 zat ik aan twaalf pillen per dag en moest ikinsuline gaan spuiten. Ik dacht:dat nooit.”

Op internet zocht Wagenvoort uit hoe hij de ziekte kon omkeren. „Van mijn huisarts kreeg ik geen enkele ondersteuning. ’Diabetes heb je levenslang’, vond hij. De diëtist kwam niet verder dan dat ik volgens de Schijf van Vijf moest eten. Toen heb ik zelf een leefstijlplan gemaakt: koolhydraatarm en vers eten, meer bewegen, beter slapen, minder stress. Dat plan stuurde ik naar familie en vrienden met de vraag of ze me wilden steunen. Al snel zag ik resultaat.” Zijn BMI zakte van 35 naar 26, zijn nuchtere waarde van 18
naar 6,5 en zijn metabole leeftijd van 76 naar 56.

„Vroeger ging ik met de auto naar de supermarkt om de hoek. Nu pak ik de fiets en kies ik bewust een winkel vijf kilometer verderop. Ik hoef geen middagdutjes meer te doen en heb geen medicijnen nodig om mijn bloedsuiker stabiel te houden.”

Toen Wagenvoort hoorde dat Jacqui van Kemenade, huisarts en kaderarts diabetes, bezig was met een project waarbij ervaringsdeskundigen andere diabetespatiënten helpen, meldde hij zich als buddy aan. Al snel werd hij gekoppeld aan Ben Köke die op dat moment bijna 25 jaar diabetespatiënt was.

„Ik wilde er alles aan doen om dat jubileum niet te hoeven ’vieren’”, zegt Köke. „Op dat moment gebruikte ik 250 eenheden insuline per dag en zat ik in een negatieve spiraal.

Ik kwam steeds meer aan in gewicht en door het energiegebrek voelde ik me somber. Ik wilde mijn leefstijl wel aanpassen, maar iets hield me tegen. Ik ben een geboren Limburger, een echte Bourgondiër. Misschien was ik bang dat er te veel zou veranderen. Ik stond op een T-splitsing: linksaslaan betekende mijn verlies
nemen, rechtsaf was in actie komen. Ik koos het laatste en meldde me aan bij Club Diabetes.” De buddy’s geven geen medisch advies, maar proberen om hun maatje te inspireren en te motiveren. Wagenvoort: „Het eerste wat Ben
zei, was: ’Bert, ik heb een knuppel nodig’. Ik antwoordde: ’Waar zou je over een jaar willen staan?’” Köke: „Op elke vraag die ik stelde, kreeg ik een wedervraag. Confronterend, want hij spoorde me aan om zelf naar de antwoorden op zoek te gaan.” Al vijf dagen nadat Köke met een vergelijkbaar leefstijlplan als zijn buddy startte, had hij 60 procent meer energie. Een jaar later heeft hij zijn insuline kunnen afbouwen naar 30 eenheden. Uiteindelijk hoopt hij zonder medicatie te kunnen. „Het grappige is dat je behoeftes veranderen. Als ik vroeger patat rook, moest en zou ik dat hebben. Nu kunnen mijn dochters naast me zitten te snacken, maar het doet me niets. Gezond eten vind ik veel lekkerder. Al laat ik een stukje vlaai op z’n tijd
niet staan.” Inmiddels heeft Köke zelf vier maatjes onder zijn hoede, Wagenvoort drie. De twee hebben nog regelmatig contact. „Af en toe met een maatje praten helpt me om scherp te blijven”, aldus Wagenvoort. „Doordat we elkaar tot in onze tenen begrijpen, zijn we vanzelf vrienden geworden.”